nie ma takiej fotografii, która odda w pełni potęgę tego miejsca. można pokazać fragmenty, urywki, sugestie... można pokazać kawałek tej przestrzeni, ale szumu wiatru na piórach skrzydeł kondora łapiącego komin ciepłego powietrza z dna kanionu - nie da się. można pokazać jak 1800 milionów lat ułożyło się warstwami między nurtem rzeki a krawędzią kanionu, ale wrażenia z ponadkilometrowej czeluści tuż pod stopami - nie da się.
podobno jest kilka rodzajów lęku wysokości. niektórzy nie wsiądą do windy, inni nie wejdą na drabinę... są tacy, których lęk wysokości zmusza do zrobienia 'jeszcze jednego kroku'. tak się dzieje w wielkim kanionie: wiele osób straciło życie wskutek nagłego impulsu. a poza tym - zmienne warunki klimatyczno-termiczne w kanionie potrafią zdezorientować i powalić nawet najsprawniejszego trekkera.
spływ od wejścia rzeki w kanion na wschodzie do wyjścia na zachodzie gdzieś za las vegas trwa 3 tygodnie. między północną krawędzią a południową jest lotem ptaka [kruka, sokoła, kondora] ok. 22 km., ale przejść w poprzek się nie da, trzeba nadłożyć setki kilometrów dookoła. kiedy hiszpanie odkryli kanion ok. 1540r., sądzili, że przejście zajmie im do miesiąca. udało się dopiero 200 lat później.
w filmie lawrence'a kasdana 'wielki kanion' to miejsce widać dopiero na 15 sekund przed końcem filmu. bo chodzi w nim nie o to, żeby pokazać tą wielką dziurę w ziemi, ale żeby stanąć na krawędzi i spróbować ogarnąć to miejsce.
1 komentarz:
You ever been to the Grand Canyon? It's pretty, but that's not the thing of it. You can sit on the edge of that big ol' thing and those rocks... the cliffs and rocks are so old... it took so long for that thing to get like that... and it ain't done either! It happens right there while you're watching it. It's happening right now as we are sitting here in this ugly town. When you sit on the edge of that thing, you realize what a joke we people really are... what big heads we have thinking that what we do is gonna matter all that much... thinking that our time here means didly to those rocks. Just a split second we have been here, the whole lot of us. That's a piece of time so small to even get a name. Those rocks are laughing at me right now, me and my worries... Yeah, it's real humorous, that Grand Canyon. It's laughing at me right now. You know what I felt like? I felt like a gnat that lands on the ass of a cow chewing his cud on the side of the road that you drive by doing 70 mph.
Prześlij komentarz