anna [237-238]

wszystkiego naj... na nowej drodze życia :)

oliwia [234-236]

zupełnie niespodziewane odkrycie fotograficzne

din guarie [230 - 233]

już w 420r. zamczysko [w swej dawnej, pierwotnej formie] było siedliszczem brytońskich królów plemiennych. potem wywalczyli je dla siebie anglowie, zaś æthelfrith [co za imię!], król krainy bernicia nadał zamkowi nazwę od imienia swojej żony, bebby - stąd dzisiejszy bamburgh. a potem, w 993 przyszli wikingowie i oczywiście wszystko rozwalili. zamek postawili na nowo normanowie, potem wojny ze szkocją, wojny róż, wojny takie, siakie i owakie... dzisiejsza bryła zamku jest efektem prac renowacyjnych przeprowadzonych w xviii i xix w.

według thomasa malory, autora jednej z najbardziej znanych wersji mitu arturiańskiego, le morte darthur, bamburgh był siedzibą lancelota.

ale malory to był łgarz i konfabulant.

na drugiej panoramie jedna z wysp farne, przewija się na wielu panoramach zarówno z bamburgh jak i lindisfarne, to niech ma też swoje zdjęcie solo ;)

alnwick [228-229]

zamczysko nad rzeczką aln, którego początki sięgają xi wieku i jednego z chorążych wilhelma zdobywcy. obecnie drugi co do wielkości zamieszkały zamek w anglii, siedziba księcia northumberland. chętnie odwiedzany i wykorzystywany przez filmowców. a za nim ciągnie się urokliwe miasteczko.

lindisfarne [223-227]

mała wysepka lindisfarne - lub the holy island, czyli święta wyspa, to miejsce opactwa założonego w vii wieku przez irlandzkiego misjonarza św. aidana. na wyspę można się dostać po grobli dostępnej między pływami morza północnego. w 793r. było to miejsce pierwszej napaści wikingów na wyspy brytyjskie, i początek trwających 2 i pół stulecia rządów nordyckich na wyspach. a jeśliby tak doliczyć wilhelma zdobywcę po hastings w 1066r... w końcu on też był potomkiem wikingów. na wyspie, oprócz ruin opactwa znajduje się urokliwy zameczek zgrabnie postawiony na bazaltowym wzniesieniu. a po drugiej stronie zatoczki - wyraźnie i dumnie rysuje się zamczysko bamburgh.

warkworth [221-222]

o zamku warkworth pisał - mało pochlebnie - szekspir w kronice 'henryk iv' część 2:

'ta robaczywa sterta zwietrzałych kamieni'

nooo, aż tak źle nie jest.

heather [217-220]

zawsze bardzo chciałem zobaczyć wrzosowiska. prawdziwe, brytyjskie, wrześniowe. purpurowe. przekładające się kolorowymi plamami z rdzawymi połaciami paproci. udało się. cztery panoramy z northumbria national park, gdzieś między rothbury a otterburn. a wiało...

limes [212-216]

vallum hadriani, czyli mur hadriana. konstrukcja rozpoczęta ok. 120 AD miała zabezpieczyć prowincje imperium rzymskiego przed rajdami piktów ['pomalowanych'. ktoś jeszcze pamięta o krwiożerczych piktach z nowel o conanie r.e.howarda?]. mur, sięgający czasem wysokości 4.5 metra, stanowił limes, granicę, za którą już tylko barbarzyńcy... dziś szczątki muru, fortów i strażnic ciągną się niemal od morza północnego do morza irlandzkiego, między newcastle a carlisle mniej więcej. a bardziej na północ jest jeszcze mur cezara antoninusa... ale to już inna bajka. powyższe zdjęcia zrobione w okolicy housesteads. wokół wszędzie pasą się owce, a większość muru posłużyła do kontrukcji dawnych stodół, domów i brukowania dróg.

dunstanburgh [208-211]

nieopodal uroczego, rybackiego miasteczka craster [pierwsze zdjęcie], na bazaltowych skałach zrytych falami morza północnego stoją ruiny wielkiego niegdyś zamczyska dunstanburgh. budowniczym zamku był earl thomas lancaster, kuzyn króla edwarda II (długonogiego, tego, który bił się z williamem "braveheart" wallace), ale mimo swoich rozmiarów ta forteca nigdy nie odegrała kluczowej roli w wojnie angielsko-szkockiej, znaczenia nabrala dopiero w czasie wojny róż - wtedy też uległa zniszczeniu i nigdy nie została już odbudowana. dunstanburgh był chętnie malowany przez angielskiego pejzażystę j.m. williama turnera.

northumbria [207]

pomału, pomaleńku zaczynam ogarniać setki plików, z których być może wyklują się fotografie z północno-wschodniej anglii. magiczna kraina. tydzień wakacji 'photo frenzy'. na zdjęciu zamek bamburgh, na horyzoncie jedna z wysp farne.

the pitt [202-206]

pittsburgh, miasto niegdyś przemysłowe [zagłębie stali], dziś wspomina swój dawny okres gospodarczej świetności. lokalna drużyna baseballa ostatni tytuł mistrzowski zdobyła w 1970r. [na panoramie stadion pittsburgh pirates], a prócz tego jest jeszcze pittsburgh steelers [football - na lokalnym lotnisku obok postaci waszyngtona jest pomnik franco harissa, gwiazdy footballu] i pittsburgh penguins [hokej]. i każda drużyna ma swój stadion, tak na ok. 50 tys. a widok z mt. washington [dolne panoramy] zaliczany jest do najpiekniejszych panoram usa. miasto trzech rzek - allegheny i monongahela łączą się i tworzą rzekę ohio, co też widać na panoramach. z powodu tych rzek jest w pittsburghu 446 mostów. 446.

natalia [200-201]

skuteczna po obu stronach obiektywu :)

tip of the iceberg [197-199]

natalia wymyka się opisowi.

alex [194-196]

alex. take two.

marti [192-193]

niezwykła.

aga [189-191]

takie zupełnie spontaniczne fotospotkanie...